obsum
Latín
    
| obsum | |
| clásico (AFI) | [ˈɔp.sũː] | 
| variantes | opsum | 
| rima | ob.sum | 
Verbo intransitivo
    
presente activo obsum, presente infinitivo obesse, perfecto activo obfuī (también offuī), participio futuro obfutūrus (también offutūrus). (irregular, sin pasiva, gerundios, gerundivos, ni supinos)
- 1
- Ser obstáculo, fastidio o desventaja.
- Antónimo: prosum (prōsum)
 
- 2
- Dañar.
- 3
- Ser perjudicial a los intereses de, a la reputación de.
- 4 Derecho
- Dar causa para una acusación en contra de, atestiguar en contra de.
Conjugación
    
Flexión de obsum(irregular)
| indicativo | singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| primera | segunda | tercera | primera | segunda | tercera | ||
| activo | presente | obsum | obes | obest | obsumus | obestis | obsunt | 
| imperfecto | oberam | oberās | oberat | oberāmus | oberātis | oberant | |
| futuro | oberō | oberis | oberit | oberimus | oberitis | oberunt | |
| perfecto | obfuī | obfuistī | obfuit | obfuimus | obfuistis | obfuērunt, obfuēre | |
| pluscuamperfecto | obfueram | obfuerās | obfuerat | obfuerāmus | obfuerātis | obfuerant | |
| futuro perfecto | obfuerō | obfueris | obfuerit | obfuerimus | obfueritis | obfuerint | |
| subjuntivo | singular | plural | |||||
| primera | segunda | tercera | primera | segunda | tercera | ||
| activo | presente | obsim | obsīs | obsit | obsīmus | obsītis | obsint | 
| imperfecto | obessem | obessēs | obesset | obessēmus | obessētis | obessent | |
| perfecto | obfuerim | obfuerīs | obfuerit | obfuerīmus | obfuerītis | obfuerint | |
| pluscuamperfecto | obfuissem | obfuissēs | obfuisset | obfuissēmus | obfuissētis | obfuissent | |
| imperativos | activo | pasivo | |||||
| presente (2ª persona) | futuro (2ª persona) | futuro (3ª persona) | presente (2ª persona) | futuro (2ª persona) | futuro (3ª persona) | ||
| singular | obes | obestō | obestō | — | — | — | |
| plural | obeste | obestōte | obsuntō | — | — | — | |
| presente | perfecto | futuro | presente | perfecto | futuro | ||
| infinitivos | obesse | obfuisse | obfutūrus esse, obfore | — | — | — | |
| participios | — | — | obfutūrus -a,-um 
 | — | — | — | |
o
Flexión de obsum(irregular)
| indicativo | singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| primera | segunda | tercera | primera | segunda | tercera | ||
| activo | presente | obsum | obes | obest | obsumus | obestis | obsunt | 
| imperfecto | oberam | oberās | oberat | oberāmus | oberātis | oberant | |
| futuro | oberō | oberis | oberit | oberimus | oberitis | oberunt | |
| perfecto | offuī | offuistī | offuit | offuimus | offuistis | offuērunt, offuēre | |
| pluscuamperfecto | offueram | offuerās | offuerat | offuerāmus | offuerātis | offuerant | |
| futuro perfecto | offuerō | offueris | offuerit | offuerimus | offueritis | offuerint | |
| subjuntivo | singular | plural | |||||
| primera | segunda | tercera | primera | segunda | tercera | ||
| activo | presente | obsim | obsīs | obsit | obsīmus | obsītis | obsint | 
| imperfecto | obessem | obessēs | obesset | obessēmus | obessētis | obessent | |
| perfecto | offuerim | offuerīs | offuerit | offuerīmus | offuerītis | offuerint | |
| pluscuamperfecto | offuissem | offuissēs | offuisset | offuissēmus | offuissētis | offuissent | |
| imperativos | activo | pasivo | |||||
| presente (2ª persona) | futuro (2ª persona) | futuro (3ª persona) | presente (2ª persona) | futuro (2ª persona) | futuro (3ª persona) | ||
| singular | obes | obestō | obestō | — | — | — | |
| plural | obeste | obestōte | obsuntō | — | — | — | |
| presente | perfecto | futuro | presente | perfecto | futuro | ||
| infinitivos | obesse | offuisse | offutūrus esse, offore | — | — | — | |
| participios | — | — | offutūrus -a,-um 
 | — | — | — | |
Referencias y notas
    
    Este artículo ha sido escrito por Wiktionary. El texto está disponible bajo la licencia Creative Commons - Atribución - CompartirIgual. Pueden aplicarse cláusulas adicionales a los archivos multimedia.