nimium
Latín
| nimium | |
| clásico (AFI) | [ˈnɪmiʊ̃ˑ] |
| eclesiástico (AFI) | [ˈniːmium] |
| rima | i.mi.um |
Sustantivo neutro
2.ª declinación (-um) | ||
| Singular | Plural | |
|---|---|---|
| Nominativo | nimium | nimia |
| Vocativo | nimium | nimia |
| Acusativo | nimium | nimia |
| Genitivo | nimiī o nimī |
nimiōrum |
| Dativo | nimiō | nimiīs |
| Ablativo | nimiō | nimiīs |
Locuciones
Adverbio
- 1
- Excesivamente, demasiado.[1]
- 2
- Sin idea de exceso: muy, mucho, sumamente, extremadamente, enormemente.[1]
Locuciones
Referencias y notas
- Glare, P. G. W. (editor, 1983) Oxford Latin Dictionary. Oxford: Oxford University Press
Este artículo ha sido escrito por Wiktionary. El texto está disponible bajo la licencia Creative Commons - Atribución - CompartirIgual. Pueden aplicarse cláusulas adicionales a los archivos multimedia.