ministerium
Latín
| ministerium | |
| clásico (AFI) | [mɪnɪs̠ˈt̪ɛriʊ̃ˑ] |
| eclesiástico (AFI) | [minisˈt̪ɛːrium] |
| rima | e.ri.um |
Sustantivo neutro
2.ª declinación (-um) | ||
| Singular | Plural | |
|---|---|---|
| Nominativo | ministerium | ministeria |
| Vocativo | ministerium | ministeria |
| Acusativo | ministerium | ministeria |
| Genitivo | ministeriī | ministeriōrum |
| Dativo | ministeriō | ministeriīs |
| Ablativo | ministeriō | ministeriīs |
- 1
- Ministerio.
- 2
- Empleo, trabajo.
- 3
- Servicio, atención.
- 4
- Grupo de asistentes.
Referencias y notas
Este artículo ha sido escrito por Wiktionary. El texto está disponible bajo la licencia Creative Commons - Atribución - CompartirIgual. Pueden aplicarse cláusulas adicionales a los archivos multimedia.