ministerium
Latín
ministerium | |
clásico (AFI) | [mɪnɪs̠ˈt̪ɛriʊ̃ˑ] |
eclesiástico (AFI) | [minisˈt̪ɛːrium] |
rima | e.ri.um |
Sustantivo neutro
2.ª declinación (-um) | ||
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativo | ministerium | ministeria |
Vocativo | ministerium | ministeria |
Acusativo | ministerium | ministeria |
Genitivo | ministeriī | ministeriōrum |
Dativo | ministeriō | ministeriīs |
Ablativo | ministeriō | ministeriīs |
- 1
- Ministerio.
- 2
- Empleo, trabajo.
- 3
- Servicio, atención.
- 4
- Grupo de asistentes.
Referencias y notas
Este artículo ha sido escrito por Wiktionary. El texto está disponible bajo la licencia Creative Commons - Atribución - CompartirIgual. Pueden aplicarse cláusulas adicionales a los archivos multimedia.