luu
Estonio
luu | |
pronunciación | falta agregar |
Etimología 1
Del protourálico *luwe ("hueso").
Finés
luu | |
pronunciación (AFI) | [ˈluː] |
silabación | luu |
longitud silábica | monosílaba |
rima | uː |
Etimología 1
Del protourálico *luwe ("hueso").
Sustantivo
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativo | luu | luut |
Genitivo | luun | luiden luitten |
Partitivo | luuta | luita |
Acusativo | luu | luut |
Acusativo 2 | luun | |
Inesivo | luussa | luissa |
Elativo | luusta | luista |
Ilativo | luuhun | luihin |
Adesivo | luulla | luilla |
Ablativo | luulta | luilta |
Alativo | luulle | luille |
Esivo | luuna | luina |
Traslativo | luuksi | luiksi |
Abesivo | luutta | luitta |
Instructivo | luin | |
Comitativo | luine (+ sufijo posesivo) |
- 1 Huesos
- Hueso.
- Derivados: luusto, luuton, luutua.
Referencias y notas
Este artículo ha sido escrito por Wiktionary. El texto está disponible bajo la licencia Creative Commons - Atribución - CompartirIgual. Pueden aplicarse cláusulas adicionales a los archivos multimedia.