korppiluu
Finés
korppiluu | |
pronunciación (AFI) | [ˈko̞rpˌpiˌluː] |
silabación | korp-pi-luu |
longitud silábica | trisílaba |
rima | orpːiluː |
Sustantivo
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativo | korppiluu | korppiluut |
Genitivo | korppiluun | korppiluiden korppiluitten |
Partitivo | korppiluuta | korppiluita |
Acusativo | korppiluu | korppiluut |
Acusativo 2 | korppiluun | |
Inesivo | korppiluussa | korppiluissa |
Elativo | korppiluusta | korppiluista |
Ilativo | korppiluuhun | korppiluihin |
Adesivo | korppiluulla | korppiluilla |
Ablativo | korppiluulta | korppiluilta |
Alativo | korppiluulle | korppiluille |
Esivo | korppiluuna | korppiluina |
Traslativo | korppiluuksi | korppiluiksi |
Abesivo | korppiluutta | korppiluitta |
Instructivo | korppiluin | |
Comitativo | korppiluine (+ sufijo posesivo) |
- 1 Huesos
- Coracoides
Referencias y notas
Este artículo ha sido escrito por Wiktionary. El texto está disponible bajo la licencia Creative Commons - Atribución - CompartirIgual. Pueden aplicarse cláusulas adicionales a los archivos multimedia.