krzem
Polaco
    
| krzem | |
| pronunciación (AFI) | /kʂɛm/ | 
| silabación | krzem | 
| longitud silábica | monosílaba | 
| rima | ɛm | 
Etimología
    
De krzemień.
Sustantivo masculino
    
| Singular | |
|---|---|
| Nominativo (Mianownik) | krzem | 
| Genitivo (Dopełniacz) | krzemu | 
| Dativo (Celownik) | krzemowi | 
| Acusativo (Biernik) | krzem | 
| Instrumental (Narzędnik) | krzemem | 
| Locativo (Miejscownik) | krzemie | 
| Vocativo (Wołacz) | krzemie | 
Forma sustantiva
    
- 1
- Forma del acusativo singular de krzem.
Derivados
    
- Sustantivos: krzemowiec, krzemian.
- Adjetivo: krzemowy.
Referencias y notas
    
    Este artículo ha sido escrito por Wiktionary. El texto está disponible bajo la licencia Creative Commons - Atribución - CompartirIgual. Pueden aplicarse cláusulas adicionales a los archivos multimedia.

