krzem
Polaco
krzem | |
pronunciación (AFI) | /kʂɛm/ |
silabación | krzem |
longitud silábica | monosílaba |
rima | ɛm |
Etimología
De krzemień.
Sustantivo masculino
Singular | |
---|---|
Nominativo (Mianownik) |
krzem |
Genitivo (Dopełniacz) |
krzemu |
Dativo (Celownik) |
krzemowi |
Acusativo (Biernik) |
krzem |
Instrumental (Narzędnik) |
krzemem |
Locativo (Miejscownik) |
krzemie |
Vocativo (Wołacz) |
krzemie |
Forma sustantiva
- 1
- Forma del acusativo singular de krzem.
Derivados
- Sustantivos: krzemowiec, krzemian.
- Adjetivo: krzemowy.
Referencias y notas
Este artículo ha sido escrito por Wiktionary. El texto está disponible bajo la licencia Creative Commons - Atribución - CompartirIgual. Pueden aplicarse cláusulas adicionales a los archivos multimedia.