krzem
Polaco
| krzem | |
| pronunciación (AFI) | /kʂɛm/ |
| silabación | krzem |
| longitud silábica | monosílaba |
| rima | ɛm |
Etimología
De krzemień.
Sustantivo masculino
| Singular | |
|---|---|
| Nominativo (Mianownik) |
krzem |
| Genitivo (Dopełniacz) |
krzemu |
| Dativo (Celownik) |
krzemowi |
| Acusativo (Biernik) |
krzem |
| Instrumental (Narzędnik) |
krzemem |
| Locativo (Miejscownik) |
krzemie |
| Vocativo (Wołacz) |
krzemie |
Forma sustantiva
- 1
- Forma del acusativo singular de krzem.
Derivados
- Sustantivos: krzemowiec, krzemian.
- Adjetivo: krzemowy.
Referencias y notas
Este artículo ha sido escrito por Wiktionary. El texto está disponible bajo la licencia Creative Commons - Atribución - CompartirIgual. Pueden aplicarse cláusulas adicionales a los archivos multimedia.