kato
Finés
kato | |
pronunciación (AFI) | [ˈkɑ̝ˌt̪o̞] |
silabación | ka-to |
longitud silábica | bisílaba |
rima | ɑto |
Etimología
Si puedes, incorpórala: ver cómo
Sustantivo
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativo | kato | kadot |
Genitivo | kadon | katojen |
Partitivo | katoa | katoja |
Acusativo | kato | kadot |
Acusativo 2 | kadon | |
Inesivo | kadossa | kadoissa |
Elativo | kadosta | kadoista |
Ilativo | katoon | katoihin |
Adesivo | kadolla | kadoilla |
Ablativo | kadolta | kadoilta |
Alativo | kadolle | kadoille |
Esivo | katona | katoina |
Traslativo | kadoksi | kadoiksi |
Abesivo | kadotta | kadoitta |
Instructivo | kadoin | |
Comitativo | katoine (+ sufijo posesivo) |
- 1
- Desaparición.
- 2
- Mala cosecha.
Derivaciones
- Adjetivos
- katoavainen
- Verbos
- kadota, kadottaa
Referencias y notas
Este artículo ha sido escrito por Wiktionary. El texto está disponible bajo la licencia Creative Commons - Atribución - CompartirIgual. Pueden aplicarse cláusulas adicionales a los archivos multimedia.