inis
Irlandés
| inis | |
| pronunciación (AFI) | [ˈɪnʲɪʃ] |
| pronunciación (AFI) | [ˈɪnʲɪʃ] |
Etimología 1
Del gaélico clásico indisid, del irlandés antiguo ind·fét.[1][2] Compárese el gaélico escocés innis o el manés insh.
Verbo transitivo
- 1
- Contar, relatar, narrar.
- Ejemplo:
Bhí rí ann i bhfad ó shin agus bhí sé le bheith beo riamh go n-inseodh a mhac féin sean-scéal dó.An rí nach raibh le fáil bháis. 1896.
Conjugación
| Formas no personales | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Sustantivo verbal | insint | ||||||
| Adjetivo verbal | inste | ||||||
| Formas personales | |||||||
| persona | singular | plural | pasiva autónoma | ||||
| 1.ª | 2.ª | 3.ª | 1.ª | 2.ª | 3.ª | ||
| indicativo | |||||||
| Presente | insím | insíonn tú insír1 |
insíonn sé, sí | insímid | insíonn sibh | insíonn siad insíd1 |
insítear |
| Pretérito | d'inis mé d'insíos1 |
d'inis tú d'insís1 |
d'inis sé, sí | d'insíomar | d'inis sibh d'insíobhar1 |
d'inis siad d'insíodar1 |
insíodh |
| Pretérito imperfecto | d'insínn | d'insíteá | d'insíodh sé, sí | d'insímis | d'insíodh sibh | d'insídís | d'insítí |
| Futuro | inseoidh mé inseod1 |
inseoidh tú inseoir1 |
inseoidh sé, sí | inseoimid | inseoidh sibh | inseoidh siad inseoid1 |
inseofar |
| Condicional | d'inseoinn | d'inseofá | d'inseodh sé, sí | d'inseoimis | d'inseodh sibh | d'inseoidís | d'inseofaí |
| subjuntivo | |||||||
| Presente | insí mé insíod1 |
insí tú insír1 |
insí sé, sí | insímid | insí sibh | insí siad insíd1 |
insítear |
| Pretérito | insinn | insíteá | insíodh sé, sí | insímis | insíodh sibh | insídís | insítí |
| Imperativo | insím | inis | insíodh sé, sí | insímis | insígí | insídís | insítear |
| 1 dialectal | |||||||
Etimología 2
Del irlandés antiguo inis. Compárese el gaélico escocés innis, el manés innys, o más lejanamente, el galés ynys o el bretón enez.
Sustantivo femenino
| flexión indefinida | ||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Caso | Singular | Plural | ||||||||||||||||
| Nominativo | inis | insí | ||||||||||||||||
| Vocativo | a inis | a insí | ||||||||||||||||
| Genitivo | inse | insí | ||||||||||||||||
| Dativo | inis | insí | ||||||||||||||||
| flexión definida | ||||||||||||||||||
| Nominativo | an inis | na hinsí | ||||||||||||||||
| Genitivo | na hinse | na n-insí | ||||||||||||||||
| Dativo | leis an inis don inis |
leis na hinsí | ||||||||||||||||
| mutación inicial | ||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||
Referencias y notas
- in(d)-fét, indisid:Royal Irish Academy (1913-). en eDIL project: Dictionary of the Irish Language based mainly on Old and Middle Irish materials (en inglés).
- innis: MacBain, Alexander (1911). An Etymological Dictionary of the Gaelic Language, 2.ª ed., Stirling: E. MacKay.
Este artículo ha sido escrito por Wiktionary. El texto está disponible bajo la licencia Creative Commons - Atribución - CompartirIgual. Pueden aplicarse cláusulas adicionales a los archivos multimedia.