incommoditas
Latín
| incommoditās | |
| clásico (AFI) | [ɪŋ.kɔmˈmɔ.dɪ.taːs] |
| rima | o.di.tas |
Etimología
De incommodus ("molesto") y el sufijo tās, y aquel del prefijo in-2 y commodus ("conveniente").[1]
Sustantivo femenino
3.ª declinación (m/f consonante) | ||
| Singular | Plural | |
|---|---|---|
| Nominativo | incommoditās | incommoditātēs |
| Vocativo | incommoditās | incommoditātēs |
| Acusativo | incommoditātem | incommoditātēs |
| Genitivo | incommoditātis | incommoditātum |
| Dativo | incommoditātī | incommoditātibus |
| Ablativo | incommoditāte | incommoditātibus |
- 1
- Inconveniencia, inoportunidad, incomodidad.[1]
Descendientes
|
Referencias y notas
- Glare, P. G. W. (editor, 1983) Oxford Latin Dictionary. Oxford: Oxford University Press
Este artículo ha sido escrito por Wiktionary. El texto está disponible bajo la licencia Creative Commons - Atribución - CompartirIgual. Pueden aplicarse cláusulas adicionales a los archivos multimedia.