ille
Interlingua
| ille | |
| pronunciación | falta agregar |
Etimología
Si puedes, incorpórala: ver cómo
Pronombre
- 1
- Él.
Latín
| ille | |
| clásico (AFI) | [ˈɪl.lɛ] ⓘ |
| variantes | olle, ollus |
| rima | il.le |
Etimología
Alteración fonética de olle, este de ollus, del protoitálico *ollo-, este de *olno-, del protoindoeuropeo *h₂ol-no- ("ese", "aquel").[1] Compárense el irlandés antiguo ol ("más allá") y el eslavo eclesiástico antiguo lani ("el año pasado").[1]
→ alius, uls
Pronombre demostrativo
Declinación pronominal (similar a la 1. y 2.) | ||||||
| Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculino | Femenino | Neutro | Masculino | Femenino | Neutro | |
| Nominativo | ille | illa | illud | illī | illae | illa |
| Acusativo | illum | illam | illud | illōs | illās | illa |
| Genitivo | illīus | illōrum | illārum | illōrum | ||
| Dativo | illī | illīs | ||||
| Ablativo | illō | illā | illō | illīs | ||
- 1
- Aquel (el que está más alejado del que habla).
Referencias y notas
- de Vaan, Michiel (2008) Etymological Dictionary of Latin and the Other Italic Languages. Leiden: Brill, p. 298/426-427. ISBN 978-90-04-16797-1
Este artículo ha sido escrito por Wiktionary. El texto está disponible bajo la licencia Creative Commons - Atribución - CompartirIgual. Pueden aplicarse cláusulas adicionales a los archivos multimedia.