chwila
Polaco
| chwila | |
| pronunciación (AFI) | /ˈxfi.la/ |
| silabación | chwi-la |
| longitud silábica | bisílaba |
| rima | ila |
Etimología
Del alemán medio hwil[1], del antiguo hwila, del protogerm?nico *hwīlō, del protoindoeuropeo *kʷyeh₁-. Comp?rese el alem?n moderno Weile ("rato"), el checo chvíle o el bajo s?rabo chyla
Sustantivo femenino
| Singular | Plural | |
|---|---|---|
| Nominativo (Mianownik) |
chwila | chwile |
| Genitivo (Dopełniacz) |
chwili | chwil |
| Dativo (Celownik) |
chwili | chwilom |
| Acusativo (Biernik) |
chwilę | chwile |
| Instrumental (Narzędnik) |
chwilą | chwilami |
| Locativo (Miejscownik) |
chwili | chwilach |
| Vocativo (Wołacz) |
chwilo | chwile |
- 2
- Tris, santiamén, periquete
Referencias y notas
- Łaziński, Marek (2008) Słownik zapożyczeń niemieckich w polszczyźnie. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe, p. 45. ISBN 978–83–01–15588–9
Este artículo ha sido escrito por Wiktionary. El texto está disponible bajo la licencia Creative Commons - Atribución - CompartirIgual. Pueden aplicarse cláusulas adicionales a los archivos multimedia.