bukiet
Polaco
| bukiet | |
| pronunciación (AFI) | /ˈbu.kjɛt/ |
| silabación | bu-kiet |
| longitud silábica | bisílaba |
| rima | ukjɛt |
Etimología
Del francés bouquet.
Sustantivo masculino
| Singular | Plural | |
|---|---|---|
| Nominativo (Mianownik) |
bukiet | bukiety |
| Genitivo (Dopełniacz) |
bukietu | bukietów |
| Dativo (Celownik) |
bukietowi | bukietom |
| Acusativo (Biernik) |
bukiet | bukiety |
| Instrumental (Narzędnik) |
bukietem | bukietami |
| Locativo (Miejscownik) |
bukiecie | bukietach |
| Vocativo (Wołacz) |
bukiecie | bukiety |
Referencias y notas
Este artículo ha sido escrito por Wiktionary. El texto está disponible bajo la licencia Creative Commons - Atribución - CompartirIgual. Pueden aplicarse cláusulas adicionales a los archivos multimedia.