bevañ
Bretón
| bevañ | |
| pronunciación (AFI) | /ˈbeː.vã/ |
| variantes | beviñ |
Etimología
Del bretón medio beuaff.[1]
Verbo intransitivo
| Mutación | lema |
|---|---|
| Radical |
bevañ |
| Suave |
vevañ |
| Dura |
pevañ |
.
Conjugación
| Formas no personales | ||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Infinitivo | bevañ | |||||||
| Participio presente |
o vevañ | |||||||
| Participio pasado | bevet | |||||||
| Formas personales | ||||||||
| número | singular | plural | pasiva | |||||
| persona | 1.ª | 2.ª | 3.ª m | 3.ª f | 1.ª | 2.ª | 3.ª | impersonal |
| Modo indicativo | ||||||||
| Presente | bevan | bevez | bev | bev | bevomp | bevit | bevont | bever |
| Pretérito imperfecto | beven | beves | beve | beve | bevemp | bevec'h | bevent | beved |
| Pretérito perfecto | bevis | bevjout | bevas | bevas | bevjomp | bevjoc'h | bevjont | bevjod |
| Futuro | bevin | bevi | bevo | bevo | bevimp | bevot | bevint | bevor |
| Modo condicional | ||||||||
| Presente | bevfen | bevfes | bevfe | bevfe | bevfemp | bevfec'h | bevfent | bevfed |
| Pretérito | bevjen | bevjes | bevje | bevje | bevjemp | bevjec'h | bevjent | bevjed |
| Modo imperativo | ||||||||
| Presente | bev | bevet | bevet | bevomp | bevit | bevent | ||
| Nota: Las formas subrayadas actúan también como formas dependientes del verbo | ||||||||
Referencias y notas
- Le vocabulaire breton du Catholicon (1499).
Este artículo ha sido escrito por Wiktionary. El texto está disponible bajo la licencia Creative Commons - Atribución - CompartirIgual. Pueden aplicarse cláusulas adicionales a los archivos multimedia.