aliquantus
Latín
aliquantus | |
clásico (AFI) | [a.lɪˈkʷan.tʊs] |
rima | an.tus |
Adjetivo pronominal indefinido
1.ª y 2.ª declinación (-us, -a, -um) | ||||||
Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
Masculino | Femenino | Neutro | Masculino | Femenino | Neutro | |
Nominativo | aliquantus | aliquanta | aliquantum | aliquantī | aliquantae | aliquanta |
Vocativo | aliquante | aliquanta | aliquantum | aliquantī | aliquantae | aliquanta |
Acusativo | aliquantum | aliquantam | aliquantum | aliquantōs | aliquantās | aliquanta |
Genitivo | aliquantī | aliquantae | aliquantī | aliquantōrum | aliquantārum | aliquantōrum |
Dativo | aliquantō | aliquantae | aliquantō | aliquantīs | aliquantīs | aliquantīs |
Ablativo | aliquantō | aliquantā | aliquantō | aliquantīs | aliquantīs | aliquantīs |
Referencias y notas
- Glare, P. G. W. (editor, 1983) Oxford Latin Dictionary. Oxford: Oxford University Press
Este artículo ha sido escrito por Wiktionary. El texto está disponible bajo la licencia Creative Commons - Atribución - CompartirIgual. Pueden aplicarse cláusulas adicionales a los archivos multimedia.