agur
Español
| agur | |
| pronunciación (AFI) | /a.ˈɡuɾ/ |
| silabación | a-gur[1] |
| acentuación | aguda |
| longitud silábica | bisílaba |
| rima | uɾ |
Etimología
Del vasco agur
Traducciones
|
Vasco
| agur | |
| pronunciación (AFI) | /a.ˈɡuɾ/ |
Etimología
Del latín augurium ("augurio"), utilizado el ablativo como manifestación de buen agugurio
Sustantivo
| Indefinido | Singular | Plural | |
|---|---|---|---|
| Absolutivo | agur | agura | agurak |
| Ergativo | agurk | agurak | agurek |
| Dativo | agurri | agurari | agurei |
| Genitivo | agurren | aguraren | aguren |
| Comitativo | agurrekin | agurarekin | agurekin |
| Benefactivo | agurrentzat | agurarentzat | agurentzat |
| Causativo | agurrengatik | agurarengatik | agurengatik |
| Instrumental | agurz | aguraz | agurez |
| Inesivo | agurtan | aguran | aguretan |
| Separativo | agurtako | agurko | aguretako |
| Adlativo | agurtara | agurra | aguretara |
| Adl. extremo | agurtaraino | agurraino | aguretaraino |
| Ac. adlativo | agurtarantz | agurrantz | aguretarantz |
| Adverbial | agurtarako | agurrako | aguretarako |
| Ablativo | agurtatik | agurtik | aguretatik |
| Partitivo | agurrik | - | - |
| Prolativo | agurtzat | - | - |
Referencias y notas
- Por motivos estéticos, debe evitarse dejar una letra huérfana a final de línea. Más información.
- «agur», Diccionario de la lengua española (2014), 23.ª ed., Edición del Tricentenario, Madrid: Real Academia Española, Asociación de Academias de la Lengua Española y Espasa.
- agur en Diccionario Elhuyar, n. 4.
Este artículo ha sido escrito por Wiktionary. El texto está disponible bajo la licencia Creative Commons - Atribución - CompartirIgual. Pueden aplicarse cláusulas adicionales a los archivos multimedia.