agur
Español
agur | |
pronunciación (AFI) | /a.ˈɡuɾ/ |
silabación | a-gur[1] |
acentuación | aguda |
longitud silábica | bisílaba |
rima | uɾ |
Etimología
Del vasco agur
Traducciones
|
Vasco
agur | |
pronunciación (AFI) | /a.ˈɡuɾ/ |
Etimología
Del latín augurium ("augurio"), utilizado el ablativo como manifestación de buen agugurio
Sustantivo
Indefinido | Singular | Plural | |
---|---|---|---|
Absolutivo | agur | agura | agurak |
Ergativo | agurk | agurak | agurek |
Dativo | agurri | agurari | agurei |
Genitivo | agurren | aguraren | aguren |
Comitativo | agurrekin | agurarekin | agurekin |
Benefactivo | agurrentzat | agurarentzat | agurentzat |
Causativo | agurrengatik | agurarengatik | agurengatik |
Instrumental | agurz | aguraz | agurez |
Inesivo | agurtan | aguran | aguretan |
Separativo | agurtako | agurko | aguretako |
Adlativo | agurtara | agurra | aguretara |
Adl. extremo | agurtaraino | agurraino | aguretaraino |
Ac. adlativo | agurtarantz | agurrantz | aguretarantz |
Adverbial | agurtarako | agurrako | aguretarako |
Ablativo | agurtatik | agurtik | aguretatik |
Partitivo | agurrik | - | - |
Prolativo | agurtzat | - | - |
Referencias y notas
- Por motivos estéticos, debe evitarse dejar una letra huérfana a final de línea. Más información.
- «agur», Diccionario de la lengua española (2014), 23.ª ed., Edición del Tricentenario, Madrid: Real Academia Española, Asociación de Academias de la Lengua Española y Espasa.
- agur en Diccionario Elhuyar, n. 4.
Este artículo ha sido escrito por Wiktionary. El texto está disponible bajo la licencia Creative Commons - Atribución - CompartirIgual. Pueden aplicarse cláusulas adicionales a los archivos multimedia.