absentia
Interlingua
absentia | |
pronunciación | falta agregar |
Etimología
Si puedes, incorpórala: ver cómo
Sustantivo
- 1
- Ausencia.
Latín
absentia | |
clásico (AFI) | [apˈsɛn.tɪ.a] |
grafías alternativas | apsentia |
rima | en.ti.a |
Etimología
De absēns, -entis ("ausente", part.presente de absum, "ausentarse") y el sufijo -ia.[1]
Sustantivo femenino
1.ª declinación | ||
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativo | absentia | absentiae |
Vocativo | absentia | absentiae |
Acusativo | absentiam | absentiās |
Genitivo | absentiae | absentiārum |
Dativo | absentiae | absentiīs |
Ablativo | absentiā | absentiīs |
Locuciones
|
Referencias y notas
- Glare, P. G. W. (editor, 1983) Oxford Latin Dictionary. Oxford: Oxford University Press, p. 11
Este artículo ha sido escrito por Wiktionary. El texto está disponible bajo la licencia Creative Commons - Atribución - CompartirIgual. Pueden aplicarse cláusulas adicionales a los archivos multimedia.