aberri
Vasco
| aberri | |
| pronunciación (AFI) | [aˈbe.ri] |
Etimología
Compuesto de aba ("padre") y herri ("país"), acuñado a finales del siglo XIX por Sabino Arana.[1]
Sustantivo inanimado
| Indefinido | Singular | Plural | |
|---|---|---|---|
| Absolutivo | aberri | aberria | aberriak |
| Ergativo | aberrik | aberriak | aberriek |
| Dativo | aberriri | aberriari | aberriei |
| Genitivo | aberriren | aberriaren | aberrien |
| Comitativo | aberrirekin | aberriarekin | aberriekin |
| Benefactivo | aberrirentzat | aberriarentzat | aberrientzat |
| Causativo | aberrirengatik | aberriarengatik | aberriengatik |
| Instrumental | aberriz | aberriaz | aberriez |
| Inesivo | aberritan | aberrian | aberrietan |
| Separativo | aberritako | aberriko | aberrietako |
| Adlativo | aberritara | aberrira | aberrietara |
| Adl. extremo | aberritaraino | aberriraino | aberrietaraino |
| Ac. adlativo | aberritarantz | aberrirantz | aberrietarantz |
| Adverbial | aberritarako | aberrirako | aberrietarako |
| Ablativo | aberritatik | aberritik | aberrietatik |
| Partitivo | aberririk | - | - |
| Prolativo | aberritzat | - | - |
- 1
- Patria.
Referencias y notas
- Trask, Larry R. (2008). en Max W. Wheeler: Etymological Dictionary of Basque. Sussex: University of Sussex.
Este artículo ha sido escrito por Wiktionary. El texto está disponible bajo la licencia Creative Commons - Atribución - CompartirIgual. Pueden aplicarse cláusulas adicionales a los archivos multimedia.