-itus
Latín
| -ītus | |
| clásico (AFI) | [-ˈ(C)iː.tʊs] |
| rima | i.tus |
Sufijo
1.ª y 2.ª declinación (-us, -a, -um) | ||||||
| Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculino | Femenino | Neutro | Masculino | Femenino | Neutro | |
| Nominativo | -ītus | -īta | -ītum | -ītī | -ītae | -īta |
| Vocativo | -īte | -īta | -ītum | -ītī | -ītae | -īta |
| Acusativo | -ītum | -ītam | -ītum | -ītōs | -ītās | -īta |
| Genitivo | -ītī | -ītae | -ītī | -ītōrum | -ītārum | -ītōrum |
| Dativo | -ītō | -ītae | -ītō | -ītīs | -ītīs | -ītīs |
| Ablativo | -ītō | -ītā | -ītō | -ītīs | -ītīs | -ītīs |
- 1
- Variante de -tus4.
Referencias y notas
Este artículo ha sido escrito por Wiktionary. El texto está disponible bajo la licencia Creative Commons - Atribución - CompartirIgual. Pueden aplicarse cláusulas adicionales a los archivos multimedia.