veterior
Latín
| veterior | |
| clásico (AFI) | [wɛˈtɛ.rɪ.ɔr] |
| rima | e.ri.or |
Etimología
Si puedes, incorpórala: ver cómo.
Adjetivo
3.ª declinación (de dos terminaciones, comparativos: -ior, -ius) | ||||
| Singular | Plural | |||
|---|---|---|---|---|
| Masculino Femenino |
Neutro | Masculino Femenino |
Neutro | |
| Nominativo | veterior | veterius | veteriōrēs | veteriōra |
| Vocativo | veterior | veterius | veteriōrēs | veteriōra |
| Acusativo | veteriōrem | veterius | veteriōrēs | veteriōra |
| Genitivo | veteriōris | veteriōris | veteriōrum | veteriōrum |
| Dativo | veteriōrī | veteriōrī | veteriōribus | veteriōribus |
| Ablativo | veteriōre | veteriōre | veteriōribus | veteriōribus |
- 1
- Comparativo de vetus.
Referencias y notas
Este artículo ha sido escrito por Wiktionary. El texto está disponible bajo la licencia Creative Commons - Atribución - CompartirIgual. Pueden aplicarse cláusulas adicionales a los archivos multimedia.