veni
Esperanto
veni | |
pronunciación (AFI) | [ˈveni] |
Etimología
Si puedes, incorpórala: ver cómo.
Verbo intransitivo
- 1
- Venir.
Conjugación
Participio nominal | Participio adjetivo | Gerundio | |||||||||
Infinitivo | veni | Presente | venas | venanto | venato | venanta | venata | venante | venate | Presente | |
Imperativo | venu | Pasado | venis | veninto | venito | veninta | venita | veninte | venite | Pasado | |
Condicional | venus | Futuro | venos | venonto | venoto | venonta | venota | venonte | venote | Futuro | |
Activo | Pasivo | Activo | Pasivo | Activo | Pasivo |
Latín
vēnī | |
clásico (AFI) | [ˈweː.niː] |
rima | u̯e.ni |
Forma verbal
- 1
- Primera persona del singular del perfecto activo de indicativo de veniō.
Locución
Rumano
veni | |
pronunciación | falta agregar |
Etimología
Si puedes, incorpórala: ver cómo.
Verbo
- 1
- Venir.
Véase también
- a veni.
Referencias y notas
Este artículo ha sido escrito por Wiktionary. El texto está disponible bajo la licencia Creative Commons - Atribución - CompartirIgual. Pueden aplicarse cláusulas adicionales a los archivos multimedia.