vananga
Rapa nui
| vananga | |
| pronunciación (AFI) | [βaˈna.ŋa] |
Etimología
Del protopolinesio oriental *wānaŋa
Verbo
| Infinitivo | mo vananga | |
|---|---|---|
| Participio pasado | ku vananga a + pron. | |
| Gerundio | he vananga a + pron. | |
| Presente | he vananga + pron. | |
| Pretérito indefinido | i vananga + pron. | |
| Pretérito perfecto | i vananga ai + pron. | |
| Futuro | e vananga + pron. | |
| Condicional | ka vananga + pron. | |
| Imperativo | 2.ª pers. sing. | ka vananga |
| 1.ª pers. pl. | ki vananga | |
Referencias y notas
- Comisión para la Estructuración de la Lengua Rapanui. 2000. Diccionario Etimológico Rapanui-Español. Valparaíso: Universidad de Playa Ancha. ISBN 956-7906-30-0
Este artículo ha sido escrito por Wiktionary. El texto está disponible bajo la licencia Creative Commons - Atribución - CompartirIgual. Pueden aplicarse cláusulas adicionales a los archivos multimedia.