tuli
Finés
tuli | |
pronunciación (AFI) | /ˈtu.li/ |
silabación | tu-li |
longitud silábica | bisílaba |
rima | uli |
Etimología
Si puedes, incorpórala: ver cómo
Sustantivo
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativo | tuli | tulet |
Genitivo | tulen | tulien |
Partitivo | tulta | tulia |
Acusativo | tuli | tulet |
Acusativo 2 | tulen | |
Inesivo | tulessa | tulissa |
Elativo | tulesta | tulista |
Ilativo | tuleen | tuliin |
Adesivo | tulella | tulilla |
Ablativo | tulelta | tulilta |
Alativo | tulelle | tulille |
Esivo | tulena | tulina |
Traslativo | tuleksi | tuliksi |
Abesivo | tuletta | tulitta |
Instructivo | tulin | |
Comitativo | tuline (+ sufijo posesivo) |
- 1
- Fuego.
Derivados
- Adjetivos
- tulinen
- Verbos
- tulistua, tulittaa
- Compuestas
- tulipalo, tulisija, tulitauko, tulitikku
Latín
tulī | |
clásico (AFI) | [ˈtʊ.liː] |
rima | u.li |
Forma verbal
- 1
- Primera persona del singular del perfecto activo de indicativo de ferō.
Referencias y notas
Este artículo ha sido escrito por Wiktionary. El texto está disponible bajo la licencia Creative Commons - Atribución - CompartirIgual. Pueden aplicarse cláusulas adicionales a los archivos multimedia.