tranzitiv
Rumano
| tranzitiv | |
| pronunciación | falta agregar |
| grafías alternativas | transitiv |
Etimología
Del francés transitif,[1] y este del francés medio transitif, del latín tardío transitivus, de transitus (& -ivus), de transire ("pasar"), de trans- y ire ("ir"), del protoindoeuropeo *h₁ey-.
Adjetivo
| Masculino– Neutro |
Masculino | Femenino | Femenino– Neutro | |
|---|---|---|---|---|
| Indefinido | Singular | Plural | Singular | Plural |
| Nominativo– Acusativo |
tranzitiv | tranzitivi | tranzitivă | tranzitive |
| Genitivo– Dativo |
tranzitiv | tranzitivi | tranzitive | tranzitive |
| Definido | Singular | Plural | Singular | Plural |
| Nominativo– Acusativo |
tranzitivul | tranzitivii | tranzitiva | tranzitivele |
| Genitivo– Dativo |
tranzitivului | tranzitivilor | tranzitivei | tranzitivelor |
| Vocativo | Singular | Plural | Singular | Plural |
| tranzitivule tranzitive |
tranzitivilor | tranzitivă tranzitivo |
tranzitivelor | |
- 1 Lingüística
- Transitivo.
Información adicional
- Derivados: intranzitiv, intranzitivitate, tranzit, tranzita, tranzitar, tranzitare, tranzitat, tranziter, tranzitivitate, tranzitoriu, tranziție, tranzițional.
Referencias y notas
- «tranzitiv». En: DEX online.
Este artículo ha sido escrito por Wiktionary. El texto está disponible bajo la licencia Creative Commons - Atribución - CompartirIgual. Pueden aplicarse cláusulas adicionales a los archivos multimedia.