tranzitiv
Rumano
tranzitiv | |
pronunciación | falta agregar |
grafías alternativas | transitiv |
Etimología
Del francés transitif,[1] y este del francés medio transitif, del latín tardío transitivus, de transitus (& -ivus), de transire ("pasar"), de trans- y ire ("ir"), del protoindoeuropeo *h₁ey-.
Adjetivo
Masculino– Neutro |
Masculino | Femenino | Femenino– Neutro | |
---|---|---|---|---|
Indefinido | Singular | Plural | Singular | Plural |
Nominativo– Acusativo |
tranzitiv | tranzitivi | tranzitivă | tranzitive |
Genitivo– Dativo |
tranzitiv | tranzitivi | tranzitive | tranzitive |
Definido | Singular | Plural | Singular | Plural |
Nominativo– Acusativo |
tranzitivul | tranzitivii | tranzitiva | tranzitivele |
Genitivo– Dativo |
tranzitivului | tranzitivilor | tranzitivei | tranzitivelor |
Vocativo | Singular | Plural | Singular | Plural |
tranzitivule tranzitive |
tranzitivilor | tranzitivă tranzitivo |
tranzitivelor |
- 1 Lingüística
- Transitivo.
Información adicional
- Derivados: intranzitiv, intranzitivitate, tranzit, tranzita, tranzitar, tranzitare, tranzitat, tranziter, tranzitivitate, tranzitoriu, tranziție, tranzițional.
Referencias y notas
- «tranzitiv». En: DEX online.
Este artículo ha sido escrito por Wiktionary. El texto está disponible bajo la licencia Creative Commons - Atribución - CompartirIgual. Pueden aplicarse cláusulas adicionales a los archivos multimedia.