timp

icono de desambiguación Entradas similares:  Timp.

Friulano

timp
pronunciación falta agregar

Etimología

Del latín tempus ("tiempo").

Sustantivo masculino

Singular Plural
timp timps
1 Cronología
Tiempo.

Información adicional

  • Derivado: intimpâ.

Véase también

Rumano

timp
pronunciación (AFI) /(ˈ)timp/
grafías alternativas timpŭ[1], тимп[2]

Etimología

Del latín tempus ("tiempo").[3] Compárense el catalán temps, el español tiempo, el francés temps, el italiano tempo, el occitano temps y el portugués tempo.

Sustantivo neutro

1 Cronología
Tiempo.
  • Sinónimo: vreme.
2 Meteorología
Tiempo.
  • Sinónimo: vreme.
3 Cronología
Intervalo.

Locuciones

Relacionado
  • a fi timpul cuiva
  • a omorî timpul
  • a-și pierde timpul
  • a sosi timpul cuiva
  • călătorie în timp
  • cât timp
  • cumpăra timp
  • cu timpul
  • de la un timp
  • dintr-un timp
  • din timp
  • din timp în timp
  • e timpul
  • e timpul să
  • la timp
  • la timpul lor
  • în același timp
  • în doi timpi și trei mișcări
  • în timp ce
  • în tot timpul
  • marcator de timp
  • necesita timp
  • pe timpuri
  • timp absolut
  • timp de înjumătățire
  • timp de operare
  • timp de sângerare
  • timp liber
  • toate la timpul lor
  • tot timpul

Refranes

Información adicional

  • Derivados: anotimp, contratimp, estimp, pretimpuriu.

Véase también

Referencias y notas

  1. obsoleta
  2. Transnistria
  3. «timp». En: DEX online.
Este artículo ha sido escrito por Wiktionary. El texto está disponible bajo la licencia Creative Commons - Atribución - CompartirIgual. Pueden aplicarse cláusulas adicionales a los archivos multimedia.