termen
Frisón
| termen | |
| pronunciación | falta agregar |
Etimología
Si puedes, incorpórala: ver cómo
Sustantivo
- 1 Anatomía
- Tripas.
Lombardo
| termen | |
| pronunciación (AFI) | [ˈteːrmɛn] |
Etimología
Del latín termen.
Sustantivo masculino
- 1
- Término.
Rumano
| termen | |
| pronunciación | falta agregar |
Sustantivo masculino
| Indefinido | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nominativo– Acusativo |
un termen | niște termeni |
| Genitivo– Dativo |
unui termen | unor termeni |
| Definido | Singular | Plural |
| Nominativo– Acusativo |
termenul | termenii |
| Genitivo– Dativo |
termenului | termenilor |
| Vocativo | Singular | Plural |
| termenule |
termenilor |
Sustantivo neutro
| Indefinido | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nominativo– Acusativo |
un termen | niște termene |
| Genitivo– Dativo |
unui termen | unor termene |
| Definido | Singular | Plural |
| Nominativo– Acusativo |
termenul | termenele |
| Genitivo– Dativo |
termenului | termenelor |
| Vocativo | Singular | Plural |
| termenule termene |
termenelor |
- 4 Cronología
- Término, plazo o intervalo.
- 5
- Cláusula o término.
- Sinónimo: clauză.
- 6
- Acabamiento, fin, remate, terminación o término.
Referencias y notas
- «termen». En: DEX online.
Este artículo ha sido escrito por Wiktionary. El texto está disponible bajo la licencia Creative Commons - Atribución - CompartirIgual. Pueden aplicarse cláusulas adicionales a los archivos multimedia.