teilatu
Vasco
| teilatu | |
| pronunciación (AFI) | [te.ʎa.tu] |

Teilatuak Asturiasen.
| Indefinido | Singular | Plural | |
|---|---|---|---|
| Absolutivo | teilatu | teilatua | teilatuak |
| Ergativo | teilatuk | teilatuak | teilatuek |
| Dativo | teilaturi | teilatuari | teilatuei |
| Genitivo | teilaturen | teilatuaren | teilatuen |
| Comitativo | teilaturekin | teilatuarekin | teilatuekin |
| Benefactivo | teilaturentzat | teilatuarentzat | teilatuentzat |
| Causativo | teilaturengatik | teilatuarengatik | teilatuengatik |
| Instrumental | teilatuz | teilatuaz | teilatuez |
| Inesivo | teilatutan | teilatuan | teilatuetan |
| Separativo | teilatutako | teilatuko | teilatuetako |
| Adlativo | teilatutara | teilatura | teilatuetara |
| Adl. extremo | teilatutaraino | teilaturaino | teilatuetaraino |
| Ac. adlativo | teilatutarantz | teilaturantz | teilatuetarantz |
| Adverbial | teilatutarako | teilaturako | teilatuetarako |
| Ablativo | teilatutatik | teilatutik | teilatuetatik |
| Partitivo | teilaturik | - | - |
| Prolativo | teilatutzat | - | - |
Etimología
Del latín tegula.
Sustantivo inanimado
- 1
- Tejado.
Referencias y notas
Este artículo ha sido escrito por Wiktionary. El texto está disponible bajo la licencia Creative Commons - Atribución - CompartirIgual. Pueden aplicarse cláusulas adicionales a los archivos multimedia.