taciturnus
Latín
taciturnus | |
clásico (AFI) | [t̪äkɪˈt̪ʊrnʊs̠] |
eclesiástico (AFI) | [t̪ät͡ʃiˈt̪urnus] |
rima | ur.nus |
Adjetivo
1.ª y 2.ª declinación (-us, -a, -um) | ||||||
Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
Masculino | Femenino | Neutro | Masculino | Femenino | Neutro | |
Nominativo | taciturnus | taciturna | taciturnum | taciturnī | taciturnae | taciturna |
Vocativo | taciturne | taciturna | taciturnum | taciturnī | taciturnae | taciturna |
Acusativo | taciturnum | taciturnam | taciturnum | taciturnōs | taciturnās | taciturna |
Genitivo | taciturnī | taciturnae | taciturnī | taciturnōrum | taciturnārum | taciturnōrum |
Dativo | taciturnō | taciturnae | taciturnō | taciturnīs | taciturnīs | taciturnīs |
Ablativo | taciturnō | taciturnā | taciturnō | taciturnīs | taciturnīs | taciturnīs |
Derivados en otros idiomas
Las palabra latina taciturnus fue el origen de los siguientes vocablos en otras lenguas:
|
Referencias y notas
Este artículo ha sido escrito por Wiktionary. El texto está disponible bajo la licencia Creative Commons - Atribución - CompartirIgual. Pueden aplicarse cláusulas adicionales a los archivos multimedia.