sztylet
Polaco
| sztylet | |
| pronunciación (AFI) | /ˈʃtɨlɛt/ ⓘ |
| silabación | szty-let |
| longitud silábica | bisílaba |
| rima | ɨlɛt |
Etimología
Del alemán Stilett, y este del italiano stiletto.
Sustantivo masculino
| Singular | Plural | |
|---|---|---|
| Nominativo (Mianownik) |
sztylet | sztylety |
| Genitivo (Dopełniacz) |
sztyletu | sztyletów |
| Dativo (Celownik) |
sztyletowi | sztyletom |
| Acusativo (Biernik) |
sztylet | sztylety |
| Instrumental (Narzędnik) |
sztyletem | sztyletami |
| Locativo (Miejscownik) |
sztylecie | sztyletach |
| Vocativo (Wołacz) |
sztylecie | sztylety |
- 1 Armas
- Daga, estilete, puñal (arma blanca de hoja corta y fina).
Referencias y notas
Este artículo ha sido escrito por Wiktionary. El texto está disponible bajo la licencia Creative Commons - Atribución - CompartirIgual. Pueden aplicarse cláusulas adicionales a los archivos multimedia.