sztylet
Polaco
    
| sztylet | |
| pronunciación (AFI) | /ˈʃtɨlɛt/ ⓘ | 
| silabación | szty-let | 
| longitud silábica | bisílaba | 
| rima | ɨlɛt | 
Etimología
    
Del alemán Stilett, y este del italiano stiletto.
Sustantivo masculino
    
| Singular | Plural | |
|---|---|---|
| Nominativo (Mianownik) | sztylet | sztylety | 
| Genitivo (Dopełniacz) | sztyletu | sztyletów | 
| Dativo (Celownik) | sztyletowi | sztyletom | 
| Acusativo (Biernik) | sztylet | sztylety | 
| Instrumental (Narzędnik) | sztyletem | sztyletami | 
| Locativo (Miejscownik) | sztylecie | sztyletach | 
| Vocativo (Wołacz) | sztylecie | sztylety | 
- 1 Armas
- Daga, estilete, puñal (arma blanca de hoja corta y fina).
Referencias y notas
    
    Este artículo ha sido escrito por Wiktionary. El texto está disponible bajo la licencia Creative Commons - Atribución - CompartirIgual. Pueden aplicarse cláusulas adicionales a los archivos multimedia.
