sztylet
Polaco
sztylet | |
pronunciación (AFI) | /ˈʃtɨlɛt/ ⓘ |
silabación | szty-let |
longitud silábica | bisílaba |
rima | ɨlɛt |
Etimología
Del alemán Stilett, y este del italiano stiletto.
Sustantivo masculino
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativo (Mianownik) |
sztylet | sztylety |
Genitivo (Dopełniacz) |
sztyletu | sztyletów |
Dativo (Celownik) |
sztyletowi | sztyletom |
Acusativo (Biernik) |
sztylet | sztylety |
Instrumental (Narzędnik) |
sztyletem | sztyletami |
Locativo (Miejscownik) |
sztylecie | sztyletach |
Vocativo (Wołacz) |
sztylecie | sztylety |
- 1 Armas
- Daga, estilete, puñal (arma blanca de hoja corta y fina).
Referencias y notas
Este artículo ha sido escrito por Wiktionary. El texto está disponible bajo la licencia Creative Commons - Atribución - CompartirIgual. Pueden aplicarse cláusulas adicionales a los archivos multimedia.