styczeń
Polaco
| styczeń | |
| pronunciación (AFI) | /ˈstɨ.t͡ʂɛɲ/ ⓘ |
| silabación | sty-czeń |
| longitud silábica | bisílaba |
| rima | ɨt͡ʂɛɲ |
Etimología
Si puedes, incorpórala: ver cómo.
Sustantivo masculino
| Singular | Plural | |
|---|---|---|
| Nominativo (Mianownik) |
styczeń | stycznie |
| Genitivo (Dopełniacz) |
stycznia | styczniów / styczni |
| Dativo (Celownik) |
styczniowi | styczniom |
| Acusativo (Biernik) |
styczeń | stycznie |
| Instrumental (Narzędnik) |
styczniem | styczniami |
| Locativo (Miejscownik) |
styczniu | styczniach |
| Vocativo (Wołacz) |
styczniu | stycznie |
- 1 Cronología
- Enero.
- Sinónimos: ledzień, tyczeń.
- Hiperónimos: miesiąc, zima.
Referencias y notas
- Zenon Klemensiewicz, Historia języka polskiego, PWN, Warszawa 2002, pág. 119.
Este artículo ha sido escrito por Wiktionary. El texto está disponible bajo la licencia Creative Commons - Atribución - CompartirIgual. Pueden aplicarse cláusulas adicionales a los archivos multimedia.