sinceritas
Latín
| sincēritās | |
| clásico (AFI) | [sɪŋˈkeː.rɪ.taːs] |
| rima | e.ri.tas |
Etimología
De sincērus ("completo") y el sufijo tās.[1]
Sustantivo femenino
3.ª declinación (m/f consonante) | ||
| Singular | Plural | |
|---|---|---|
| Nominativo | sincēritās | sincēritātēs |
| Vocativo | sincēritās | sincēritātēs |
| Acusativo | sincēritātem | sincēritātēs |
| Genitivo | sincēritātis | sincēritātum |
| Dativo | sincēritātī | sincēritātibus |
| Ablativo | sincēritāte | sincēritātibus |
- 1
- Completitud física, indemnidad.[1]
Referencias y notas
- Glare, P. G. W. (editor, 1983) Oxford Latin Dictionary. Oxford: Oxford University Press
Este artículo ha sido escrito por Wiktionary. El texto está disponible bajo la licencia Creative Commons - Atribución - CompartirIgual. Pueden aplicarse cláusulas adicionales a los archivos multimedia.