sincerior
Latín
| sincērior | |
| clásico (AFI) | [sɪŋˈkeː.rɪ.ɔr] |
| rima | e.ri.or |
Etimología
Si puedes, incorpórala: ver cómo.
Adjetivo
3.ª declinación (de dos terminaciones, comparativos: -ior, -ius) | ||||
| Singular | Plural | |||
|---|---|---|---|---|
| Masculino Femenino |
Neutro | Masculino Femenino |
Neutro | |
| Nominativo | sincērior | sincērius | sincēriōrēs | sincēriōra |
| Vocativo | sincērior | sincērius | sincēriōrēs | sincēriōra |
| Acusativo | sincēriōrem | sincērius | sincēriōrēs | sincēriōra |
| Genitivo | sincēriōris | sincēriōris | sincēriōrum | sincēriōrum |
| Dativo | sincēriōrī | sincēriōrī | sincēriōribus | sincēriōribus |
| Ablativo | sincēriōre | sincēriōre | sincēriōribus | sincēriōribus |
- 1
- Comparativo de sincērus.
Referencias y notas
Este artículo ha sido escrito por Wiktionary. El texto está disponible bajo la licencia Creative Commons - Atribución - CompartirIgual. Pueden aplicarse cláusulas adicionales a los archivos multimedia.