sinbolo
Vasco
| sinbolo | |
| pronunciación | falta agregar |
| Indefinido | Singular | Plural | |
|---|---|---|---|
| Absolutivo | sinbolo | sinboloa | sinboloak |
| Ergativo | sinbolok | sinboloak | sinboloek |
| Dativo | sinbolori | sinboloari | sinboloei |
| Genitivo | sinboloren | sinboloaren | sinboloen |
| Comitativo | sinbolorekin | sinboloarekin | sinboloekin |
| Benefactivo | sinbolorentzat | sinboloarentzat | sinboloentzat |
| Causativo | sinbolorengatik | sinboloarengatik | sinboloengatik |
| Instrumental | sinboloz | sinboloaz | sinboloez |
| Inesivo | sinbolotan | sinboloan | sinboloetan |
| Separativo | sinbolotako | sinboloko | sinboloetako |
| Adlativo | sinbolotara | sinbolora | sinboloetara |
| Adl. extremo | sinbolotaraino | sinboloraino | sinboloetaraino |
| Ac. adlativo | sinbolotarantz | sinbolorantz | sinboloetarantz |
| Adverbial | sinbolotarako | sinbolorako | sinboloetarako |
| Ablativo | sinbolotatik | sinbolotik | sinboloetatik |
| Partitivo | sinbolorik | - | - |
| Prolativo | sinbolotzat | - | - |
Etimología
Del latín tardío symbolum, y este del griego antiguo σύμβολον (sýmbolon), de συν- (syn-) y βολῇ (bolẽ), de βολ- (bol-) y βάλλειν (bállein), del protoindoeuropeo *gwele-.
Véneto
| sinbolo | |
| pronunciación | falta agregar |
Etimología
Del latín tardío symbolum, y este del griego antiguo σύμβολον (sýmbolon), de συν- (syn-) y βολῇ (bolẽ), de βολ- (bol-) y βάλλειν (bállein), del protoindoeuropeo *gwele-.
Sustantivo masculino
- 1
- Grafía alternativa de sinboło.
Referencias y notas
Este artículo ha sido escrito por Wiktionary. El texto está disponible bajo la licencia Creative Commons - Atribución - CompartirIgual. Pueden aplicarse cláusulas adicionales a los archivos multimedia.