seniñ
Bretón
| seniñ | |
| pronunciación (AFI) | /ˈsẽː.nĩ/ |
| variantes | siniñ, son |
Etimología
De son y el sufijo -iñ.
Conjugación
| Formas no personales | ||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Infinitivo | seniñ | |||||||
| Participio presente |
o seniñ | |||||||
| Participio pasado | sonet | |||||||
| Formas personales | ||||||||
| número | singular | plural | pasiva | |||||
| persona | 1.ª | 2.ª | 3.ª m | 3.ª f | 1.ª | 2.ª | 3.ª | impersonal |
| Modo indicativo | ||||||||
| Presente | sonan | sonez | son | son | sonomp | sonit | sonont | soner |
| Pretérito imperfecto | sonen | sones | sone | sone | sonemp | sonec'h | sonent | soned |
| Pretérito perfecto | sonis | sonjout | sonas | sonas | sonjomp | sonjoc'h | sonjont | sonjod |
| Futuro | sonin | soni | sono | sono | sonimp | sonot | sonint | sonor |
| Modo condicional | ||||||||
| Presente | sonfen | sonfes | sonfe | sonfe | sonfemp | sonfec'h | sonfent | sonfed |
| Pretérito | sonjen | sonjes | sonje | sonje | sonjemp | sonjec'h | sonjent | sonjed |
| Modo imperativo | ||||||||
| Presente | son | sonet | sonet | sonomp | sonit | sonent | ||
| Nota: Las formas subrayadas actúan también como formas dependientes del verbo | ||||||||
Referencias y notas
Este artículo ha sido escrito por Wiktionary. El texto está disponible bajo la licencia Creative Commons - Atribución - CompartirIgual. Pueden aplicarse cláusulas adicionales a los archivos multimedia.