rannañ
Bretón
rannañ | |
pronunciación (AFI) | /ˈrã.nːã/ |
variantes | ranniñ |
Etimología
Del bretón medio rannaff.[1]
Conjugación
Formas no personales | ||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Infinitivo | rannañ | |||||||
Participio presente |
o rannañ | |||||||
Participio pasado | rannet | |||||||
Formas personales | ||||||||
número | singular | plural | pasiva | |||||
persona | 1.ª | 2.ª | 3.ª m | 3.ª f | 1.ª | 2.ª | 3.ª | impersonal |
Modo indicativo | ||||||||
Presente | rannan | rannez | rann | rann | rannomp | rannit | rannont | ranner |
Pretérito imperfecto | rannen | rannes | ranne | ranne | rannemp | rannec'h | rannent | ranned |
Pretérito perfecto | rannis | rannjout | rannas | rannas | rannjomp | rannjoc'h | rannjont | rannjod |
Futuro | rannin | ranni | ranno | ranno | rannimp | rannot | rannint | rannor |
Modo condicional | ||||||||
Presente | rannfen | rannfes | rannfe | rannfe | rannfemp | rannfec'h | rannfent | rannfed |
Pretérito | rannjen | rannjes | rannje | rannje | rannjemp | rannjec'h | rannjent | rannjed |
Modo imperativo | ||||||||
Presente | rann | rannet | rannet | rannomp | rannit | rannent | ||
Nota: Las formas subrayadas actúan también como formas dependientes del verbo |
Referencias y notas
- Le vocabulaire breton du Catholicon (1499).
Este artículo ha sido escrito por Wiktionary. El texto está disponible bajo la licencia Creative Commons - Atribución - CompartirIgual. Pueden aplicarse cláusulas adicionales a los archivos multimedia.