potus
Latín
    
| pōtus | |
| clásico (AFI) | [ˈpoː.tʊs] | 
| variantes | pōtātus | 
| rima | o.tus | 
Forma verbal
    
| 1.ª y 2.ª declinación (-us, -a, -um) | ||||||
| Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculino | Femenino | Neutro | Masculino | Femenino | Neutro | |
| Nominativo | pōtus | pōta | pōtum | pōtī | pōtae | pōta | 
| Vocativo | pōte | pōta | pōtum | pōtī | pōtae | pōta | 
| Acusativo | pōtum | pōtam | pōtum | pōtōs | pōtās | pōta | 
| Genitivo | pōtī | pōtae | pōtī | pōtōrum | pōtārum | pōtōrum | 
| Dativo | pōtō | pōtae | pōtō | pōtīs | pōtīs | pōtīs | 
| Ablativo | pōtō | pōtā | pōtō | pōtīs | pōtīs | pōtīs | 
- 1
- Participio perfecto pasivo de pōtō.
Referencias y notas
    
    Este artículo ha sido escrito por Wiktionary. El texto está disponible bajo la licencia Creative Commons - Atribución - CompartirIgual. Pueden aplicarse cláusulas adicionales a los archivos multimedia.