potus
Latín
| pōtus | |
| clásico (AFI) | [ˈpoː.tʊs] |
| variantes | pōtātus |
| rima | o.tus |
Forma verbal
1.ª y 2.ª declinación (-us, -a, -um) | ||||||
| Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculino | Femenino | Neutro | Masculino | Femenino | Neutro | |
| Nominativo | pōtus | pōta | pōtum | pōtī | pōtae | pōta |
| Vocativo | pōte | pōta | pōtum | pōtī | pōtae | pōta |
| Acusativo | pōtum | pōtam | pōtum | pōtōs | pōtās | pōta |
| Genitivo | pōtī | pōtae | pōtī | pōtōrum | pōtārum | pōtōrum |
| Dativo | pōtō | pōtae | pōtō | pōtīs | pōtīs | pōtīs |
| Ablativo | pōtō | pōtā | pōtō | pōtīs | pōtīs | pōtīs |
- 1
- Participio perfecto pasivo de pōtō.
Referencias y notas
Este artículo ha sido escrito por Wiktionary. El texto está disponible bajo la licencia Creative Commons - Atribución - CompartirIgual. Pueden aplicarse cláusulas adicionales a los archivos multimedia.