pluralis
Latín
| plūrālis | |
| clásico (AFI) | [pluːˈraː.lɪs] |
| rima | u.ra.lis |
Adjetivo
3.ª declinación (de dos terminaciones: -is, -e) | ||||
| Singular | Plural | |||
|---|---|---|---|---|
| Masculino Femenino |
Neutro | Masculino Femenino |
Neutro | |
| Nominativo | plūrālis | plūrāle | plūrālēs | plūrālia |
| Vocativo | plūrālis | plūrāle | plūrālēs | plūrālia |
| Acusativo | plūrālem | plūrāle | plūrālēs plūrālīs |
plūrālia |
| Genitivo | plūrālis | plūrālis | plūrālium | plūrālium |
| Dativo | plūrālī | plūrālī | plūrālibus | plūrālibus |
| Ablativo | plūrālī | plūrālī | plūrālibus | plūrālibus |
- 1
- Estar conformado por muchos, varios.
- 2
- Perteneciente a más de uno.
- 3 Lingüística
- Plural (número gramatical).
- Antónimo: singulāris
Referencias y notas
Este artículo ha sido escrito por Wiktionary. El texto está disponible bajo la licencia Creative Commons - Atribución - CompartirIgual. Pueden aplicarse cláusulas adicionales a los archivos multimedia.