park
Polaco
    
| park | |
| pronunciación (AFI) | /park/ | 
| silabación | park | 
| longitud silábica | monosílaba | 
| rima | ark | 
Etimología
    
Si puedes, incorpórala: ver cómo.
Sustantivo masculino
    
| Singular | Plural | |
|---|---|---|
| Nominativo (Mianownik) | park | parki | 
| Genitivo (Dopełniacz) | parku | parków | 
| Dativo (Celownik) | parkowi | parkom | 
| Acusativo (Biernik) | park | parki | 
| Instrumental (Narzędnik) | parkiem | parkami | 
| Locativo (Miejscownik) | parku | parkach | 
| Vocativo (Wołacz) | parku | parki | 
- 1
- Parque.
Sueco
    
| park | |
| pronunciación (AFI) | [ˈpark] | 
Sustantivo
    
| Singular | Plural | |||
|---|---|---|---|---|
| Indefinido | Definido | Indefinido | Definido | |
| Nominativo | park | parken | parker | parkerna | 
| Genitivo | parks | parkens | parkers | parkernas | 
- 1
- Parque. Espacio público con jardines, zona de juegos, áreas arboladas. etc.
- 2
- Parque. Espacio grande destinado a conservar zonas naturales o a ciertas actividades propias de espacios abiertos.
- 3
- Parque, instalaciones. Espacio destinado al almacenamiento temporal de máquinas, vehículos, etc.
Referencias y notas
    
    Este artículo ha sido escrito por Wiktionary. El texto está disponible bajo la licencia Creative Commons - Atribución - CompartirIgual. Pueden aplicarse cláusulas adicionales a los archivos multimedia.