park
Polaco
| park | |
| pronunciación (AFI) | /park/ |
| silabación | park |
| longitud silábica | monosílaba |
| rima | ark |
Etimología
Si puedes, incorpórala: ver cómo.
Sustantivo masculino
| Singular | Plural | |
|---|---|---|
| Nominativo (Mianownik) |
park | parki |
| Genitivo (Dopełniacz) |
parku | parków |
| Dativo (Celownik) |
parkowi | parkom |
| Acusativo (Biernik) |
park | parki |
| Instrumental (Narzędnik) |
parkiem | parkami |
| Locativo (Miejscownik) |
parku | parkach |
| Vocativo (Wołacz) |
parku | parki |
- 1
- Parque.
Sueco
| park | |
| pronunciación (AFI) | [ˈpark] |
Sustantivo
| Singular | Plural | |||
|---|---|---|---|---|
| Indefinido | Definido | Indefinido | Definido | |
| Nominativo | park | parken | parker | parkerna |
| Genitivo | parks | parkens | parkers | parkernas |
- 1
- Parque. Espacio público con jardines, zona de juegos, áreas arboladas. etc.
- 2
- Parque. Espacio grande destinado a conservar zonas naturales o a ciertas actividades propias de espacios abiertos.
- 3
- Parque, instalaciones. Espacio destinado al almacenamiento temporal de máquinas, vehículos, etc.
Referencias y notas
Este artículo ha sido escrito por Wiktionary. El texto está disponible bajo la licencia Creative Commons - Atribución - CompartirIgual. Pueden aplicarse cláusulas adicionales a los archivos multimedia.