ostegun
Vasco
ostegun | |
pronunciación | falta agregar |
Etimología
Osteguna (Jueves)-> Ost (ortzi, zeru) + egun (eguneko argia); “Día de la luz".
Sustantivo
Indefinido | Singular | Plural | |
---|---|---|---|
Absolutivo | ostegun | osteguna | ostegunak |
Ergativo | ostegunek | ostegunak | ostegunek |
Dativo | osteguni | ostegunari | ostegunei |
Genitivo | ostegunen | ostegunaren | ostegunen |
Comitativo | ostegunekin | ostegunarekin | ostegunekin |
Benefactivo | ostegunentzat | ostegunarentzat | ostegunentzat |
Causativo | ostegunengatik | ostegunarengatik | ostegunengatik |
Instrumental | ostegunez | ostegunaz | ostegunez |
Inesivo | ostegunetan | ostegunan | ostegunetan |
Separativo | ostegunetako | osteguneko | ostegunetako |
Adlativo | ostegunetara | ostegunera | ostegunetara |
Adl. extremo | ostegunetaraino | osteguneraino | ostegunetaraino |
Ac. adlativo | ostegunetarantz | ostegunerantz | ostegunetarantz |
Adverbial | ostegunetarako | ostegunerako | ostegunetarako |
Ablativo | ostegunetatik | ostegunetik | ostegunetatik |
Partitivo | ostegunik | - | - |
Prolativo | osteguntzat | - | - |
Referencias y notas
Este artículo ha sido escrito por Wiktionary. El texto está disponible bajo la licencia Creative Commons - Atribución - CompartirIgual. Pueden aplicarse cláusulas adicionales a los archivos multimedia.