noroc
Rumano
    
| noróc | |
| pronunciación (AFI) | [noˈrok] | 
| grafías alternativas | norocŭ[1] | 
Etimología
    
Del protoeslavo *naroku.[2]
Sustantivo neutro
    
| Indefinido | Singular | Plural | 
|---|---|---|
| Nominativo– Acusativo | un noroc | niște noroace | 
| Genitivo– Dativo | unui noroc | unor noroace | 
| Definido | Singular | Plural | 
| Nominativo– Acusativo | norocul | noroacele | 
| Genitivo– Dativo | norocului | noroacelor | 
| Vocativo | Singular | Plural | 
| norocule noroce | noroacelor | 
- 1
- Azar, destino, hado, sino o suerte.
- Sinónimos: destin, soartă, ursită.
- Ejemplo:
 - Lipsit de noroc; norocul lui a fost acela ca…Traducción: Desprovisto de suerte, su suerte fue aquella que… 
 
- 2
- Chance o fortuna.
- Sinónimos: baftă, norocire, șansă, selamet, striște, venă.
- Antónimos: ghinion, nenoroc, nenorocire, neșansă.
 
- 4
- Prosperidad.
- Sinónimos: bunăstare, prosperitate.
 
Interjección
    
Locuciones
    
| 
 | 
Información adicional
    
- Derivados: noroceală, norocel, norocește, noroci, norocire, norocit, norocos.
Referencias y notas
    
- obsoleta
- «noroc». En: DEX online.
    Este artículo ha sido escrito por Wiktionary. El texto está disponible bajo la licencia Creative Commons - Atribución - CompartirIgual. Pueden aplicarse cláusulas adicionales a los archivos multimedia.
