noroc
Rumano
noróc | |
pronunciación (AFI) | [noˈrok] |
grafías alternativas | norocŭ[1] |
Etimología
Del protoeslavo *naroku.[2]
Sustantivo neutro
Indefinido | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominativo– Acusativo |
un noroc | niște noroace |
Genitivo– Dativo |
unui noroc | unor noroace |
Definido | Singular | Plural |
Nominativo– Acusativo |
norocul | noroacele |
Genitivo– Dativo |
norocului | noroacelor |
Vocativo | Singular | Plural |
norocule noroce |
noroacelor |
- 1
- Azar, destino, hado, sino o suerte.
- Sinónimos: destin, soartă, ursită.
- Ejemplo:
Lipsit de noroc; norocul lui a fost acela ca…Traducción: Desprovisto de suerte, su suerte fue aquella que…
- 2
- Chance o fortuna.
- Sinónimos: baftă, norocire, șansă, selamet, striște, venă.
- Antónimos: ghinion, nenoroc, nenorocire, neșansă.
- 4
- Prosperidad.
- Sinónimos: bunăstare, prosperitate.
Interjección
Locuciones
|
Información adicional
- Derivados: noroceală, norocel, norocește, noroci, norocire, norocit, norocos.
Referencias y notas
- obsoleta
- «noroc». En: DEX online.
Este artículo ha sido escrito por Wiktionary. El texto está disponible bajo la licencia Creative Commons - Atribución - CompartirIgual. Pueden aplicarse cláusulas adicionales a los archivos multimedia.