minutu
Asturiano
minutu | |
pronunciación (AFI) | /miˈnu.tu/ |
silabación | mi-nu-tu |
acentuación | llana |
longitud silábica | trisílaba |
rima | u.tu |
Etimología
Del latín minūtus. Compárese el doblete menudu.
Sustantivo masculino
- 1 Cronología
- Minuto.
Vasco
minutu | |
pronunciación (AFI) | [miˈnu.tu] |
Indefinido | Singular | Plural | |
---|---|---|---|
Absolutivo | minutu | minutua | minutuak |
Ergativo | minutuk | minutuak | minutuek |
Dativo | minuturi | minutuari | minutuei |
Genitivo | minuturen | minutuaren | minutuen |
Comitativo | minuturekin | minutuarekin | minutuekin |
Benefactivo | minuturentzat | minutuarentzat | minutuentzat |
Causativo | minuturengatik | minutuarengatik | minutuengatik |
Instrumental | minutuz | minutuaz | minutuez |
Inesivo | minututan | minutuan | minutuetan |
Separativo | minututako | minutuko | minutuetako |
Adlativo | minututara | minutura | minutuetara |
Adl. extremo | minututaraino | minuturaino | minutuetaraino |
Ac. adlativo | minututarantz | minuturantz | minutuetarantz |
Adverbial | minututarako | minuturako | minutuetarako |
Ablativo | minututatik | minututik | minutuetatik |
Partitivo | minuturik | - | - |
Prolativo | minututzat | - | - |
Etimología
Si puedes, incorpórala: ver cómo
Sustantivo inanimado
- 1 Cronología
- Minuto.
Referencias y notas
Este artículo ha sido escrito por Wiktionary. El texto está disponible bajo la licencia Creative Commons - Atribución - CompartirIgual. Pueden aplicarse cláusulas adicionales a los archivos multimedia.