miecz
Polaco
| miecz | |
| pronunciación (AFI) | /mʲjɛʧ̑/ ⓘ |
| silabación | miecz |
| longitud silábica | monosílaba |
| rima | ɛʧ̑ |
Etimología
Del protoeslavo *mьčь.
Sustantivo masculino
| Singular | Plural | |
|---|---|---|
| Nominativo (Mianownik) |
miecz | miecze |
| Genitivo (Dopełniacz) |
miecza | mieczy / mieczów |
| Dativo (Celownik) |
mieczowi | mieczom |
| Acusativo (Biernik) |
miecz | miecze |
| Instrumental (Narzędnik) |
mieczem | mieczami |
| Locativo (Miejscownik) |
mieczu | mieczach |
| Vocativo (Wołacz) |
mieczu | miecze |
- 1 Armas
- Espada.
Referencias y notas
Este artículo ha sido escrito por Wiktionary. El texto está disponible bajo la licencia Creative Commons - Atribución - CompartirIgual. Pueden aplicarse cláusulas adicionales a los archivos multimedia.