mendi
Vasco
| mendi | |
| pronunciación (AFI) | [men.di] |
Etimología
Incierta. Probablemente del latín mons, "monte", o del protocelta *mon-iyo (galés mynydd, bretón menez, córnico menydh)
Sustantivo inanimado
| Indefinido | Singular | Plural | |
|---|---|---|---|
| Absolutivo | mendi | mendia | mendiak |
| Ergativo | mendik | mendiak | mendiek |
| Dativo | mendiri | mendiari | mendiei |
| Genitivo | mendiren | mendiaren | mendien |
| Comitativo | mendirekin | mendiarekin | mendiekin |
| Benefactivo | mendirentzat | mendiarentzat | mendientzat |
| Causativo | mendirengatik | mendiarengatik | mendiengatik |
| Instrumental | mendiz | mendiaz | mendiez |
| Inesivo | menditan | mendian | mendietan |
| Separativo | menditako | mendiko | mendietako |
| Adlativo | menditara | mendira | mendietara |
| Adl. extremo | menditaraino | mendiraino | mendietaraino |
| Ac. adlativo | menditarantz | mendirantz | mendietarantz |
| Adverbial | menditarako | mendirako | mendietarako |
| Ablativo | menditatik | menditik | mendietatik |
| Partitivo | mendirik | - | - |
| Prolativo | menditzat | - | - |
Referencias y notas
Este artículo ha sido escrito por Wiktionary. El texto está disponible bajo la licencia Creative Commons - Atribución - CompartirIgual. Pueden aplicarse cláusulas adicionales a los archivos multimedia.