mendi
Vasco
mendi | |
pronunciación (AFI) | [men.di] |
Etimología
Incierta. Probablemente del latín mons, "monte", o del protocelta *mon-iyo (galés mynydd, bretón menez, córnico menydh)
Sustantivo inanimado
Indefinido | Singular | Plural | |
---|---|---|---|
Absolutivo | mendi | mendia | mendiak |
Ergativo | mendik | mendiak | mendiek |
Dativo | mendiri | mendiari | mendiei |
Genitivo | mendiren | mendiaren | mendien |
Comitativo | mendirekin | mendiarekin | mendiekin |
Benefactivo | mendirentzat | mendiarentzat | mendientzat |
Causativo | mendirengatik | mendiarengatik | mendiengatik |
Instrumental | mendiz | mendiaz | mendiez |
Inesivo | menditan | mendian | mendietan |
Separativo | menditako | mendiko | mendietako |
Adlativo | menditara | mendira | mendietara |
Adl. extremo | menditaraino | mendiraino | mendietaraino |
Ac. adlativo | menditarantz | mendirantz | mendietarantz |
Adverbial | menditarako | mendirako | mendietarako |
Ablativo | menditatik | menditik | mendietatik |
Partitivo | mendirik | - | - |
Prolativo | menditzat | - | - |
Referencias y notas
Este artículo ha sido escrito por Wiktionary. El texto está disponible bajo la licencia Creative Commons - Atribución - CompartirIgual. Pueden aplicarse cláusulas adicionales a los archivos multimedia.