mendax
Latín
| mendāx | |
| clásico (AFI) | [ˈmɛn.daːks] |
| rima | en.daks |
Adjetivo
| Comparación | |
| Comparativo: | mendācior |
| Superlativo: | mendācissimus |
3.ª declinación (de una terminación) | ||||
| Singular | Plural | |||
|---|---|---|---|---|
| Masculino Femenino |
Neutro | Masculino Femenino |
Neutro | |
| Nominativo | mendāx | mendāx | mendācēs | mendācia |
| Vocativo | mendāx | mendāx | mendācēs | mendācia |
| Acusativo | mendācem | mendāx | mendācēs mendācīs |
mendācia |
| Genitivo | mendācis | mendācis | mendācium | mendācium |
| Dativo | mendācī | mendācī | mendācibus | mendācibus |
| Ablativo | mendacī | mendacī | mendācibus | mendācibus |
Referencias y notas
- Glare, P. G. W. (editor, 1983) Oxford Latin Dictionary. Oxford: Oxford University Press
Este artículo ha sido escrito por Wiktionary. El texto está disponible bajo la licencia Creative Commons - Atribución - CompartirIgual. Pueden aplicarse cláusulas adicionales a los archivos multimedia.