mendax
Latín
    
| mendāx | |
| clásico (AFI) | [ˈmɛn.daːks] | 
| rima | en.daks | 
Adjetivo
    
| Comparación | |
| Comparativo: | mendācior | 
| Superlativo: | mendācissimus | 
| 3.ª declinación (de una terminación) | ||||
| Singular | Plural | |||
|---|---|---|---|---|
| Masculino Femenino | Neutro | Masculino Femenino | Neutro | |
| Nominativo | mendāx | mendāx | mendācēs | mendācia | 
| Vocativo | mendāx | mendāx | mendācēs | mendācia | 
| Acusativo | mendācem | mendāx | mendācēs mendācīs | mendācia | 
| Genitivo | mendācis | mendācis | mendācium | mendācium | 
| Dativo | mendācī | mendācī | mendācibus | mendācibus | 
| Ablativo | mendacī | mendacī | mendācibus | mendācibus | 
Referencias y notas
    
- Glare, P. G. W. (editor, 1983) Oxford Latin Dictionary. Oxford: Oxford University Press
    Este artículo ha sido escrito por Wiktionary. El texto está disponible bajo la licencia Creative Commons - Atribución - CompartirIgual. Pueden aplicarse cláusulas adicionales a los archivos multimedia.