magyar
Vasco
magyar | |
pronunciación | falta agregar |
Etimología
Si puedes, incorpórala: ver cómo.
Sustantivo
Indefinido | Singular | Plural | |
---|---|---|---|
Absolutivo | magyar | magyarra | magyarrak |
Ergativo | magyarrek | magyarrak | magyarrek |
Dativo | magyarri | magyarrari | magyarrei |
Genitivo | magyarren | magyarraren | magyarren |
Comitativo | magyarrekin | magyarrarekin | magyarrekin |
Benefactivo | magyarrentzat | magyarrarentzat | magyarrentzat |
Instrumental | magyarrez | magyarraz | magyarrez |
Inesivo | magyarrengan | magyarrarengan | magyarrengan |
Adlativo | magyarrengana | magyarrarengana | magyarrengana |
Adl. extremo | magyarrenganaino | magyarrarenganaino | magyarrenganaino |
Ac. adlativo | magyarrenganantz | magyarrarenganantz | magyarrenganantz |
Adverbial | magyarrenganako | magyarrarenganako | magyarrenganako |
Ablativo | magyarrengandik | magyarrarengandik | magyarrengandik |
Partitivo | magyarrik | - | - |
Prolativo | magyartzat | - | - |
- 1
- Originario, relativo a, o propio de Hungría.
Adjetivo
- 2
- Originario, relativo a, o propio de Hungría.
Húngaro
magyar | |
pronunciación (AFI) | [ˈmɒɟɒr] |
Etimología
Del húngaro clásico mogyër.
Sustantivo
- 1 Lingüística (glotónimos)
- Húngaro.
Adjetivo
- 2
- Húngaro.
Referencias y notas
Este artículo ha sido escrito por Wiktionary. El texto está disponible bajo la licencia Creative Commons - Atribución - CompartirIgual. Pueden aplicarse cláusulas adicionales a los archivos multimedia.