magnanimus
Latín
magnanimus | |
clásico (AFI) | [mäŋˈnänɪmʊs̠] |
eclesiástico (AFI) | [mäɲˈɲäːnimus] |
rima | a.ni.mus |
Adjetivo
1.ª y 2.ª declinación (-us, -a, -um) | ||||||
Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
Masculino | Femenino | Neutro | Masculino | Femenino | Neutro | |
Nominativo | magnanimus | magnanima | magnanimum | magnanimī | magnanimae | magnanima |
Vocativo | magnanime | magnanima | magnanimum | magnanimī | magnanimae | magnanima |
Acusativo | magnanimum | magnanimam | magnanimum | magnanimōs | magnanimās | magnanima |
Genitivo | magnanimī | magnanimae | magnanimī | magnanimōrum | magnanimārum | magnanimōrum |
Dativo | magnanimō | magnanimae | magnanimō | magnanimīs | magnanimīs | magnanimīs |
Ablativo | magnanimō | magnanimā | magnanimō | magnanimīs | magnanimīs | magnanimīs |
Información adicional
|
Referencias y notas
Este artículo ha sido escrito por Wiktionary. El texto está disponible bajo la licencia Creative Commons - Atribución - CompartirIgual. Pueden aplicarse cláusulas adicionales a los archivos multimedia.