laetitia
Latín
laetitia | |
clásico (AFI) | [laɪˈtɪ.tɪ.a] |
rima | i.ti.a |
Sustantivo femenino
1.ª declinación | ||
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativo | laetitia | laetitiae |
Vocativo | laetitia | laetitiae |
Acusativo | laetitiam | laetitiās |
Genitivo | laetitiae | laetitiārum |
Dativo | laetitiae | laetitiīs |
Ablativo | laetitiā | laetitiīs |
- 2
- Fertilidad.
- Uso: dícese de tierras.[1]
-
- Uso: dícese de la vegetación.[1]
Referencias y notas
- Glare, P. G. W. (editor, 1983) Oxford Latin Dictionary. Oxford: Oxford University Press
Este artículo ha sido escrito por Wiktionary. El texto está disponible bajo la licencia Creative Commons - Atribución - CompartirIgual. Pueden aplicarse cláusulas adicionales a los archivos multimedia.