knut
Español
| knut | |
| pronunciación (AFI) | [ˈknut̪] |
| silabación | knut |
| acentuación | monosílaba |
| longitud silábica | monosílaba |
| rima | ut |
Etimología 1
Del ruso кнут.
Sustantivo masculino
| Singular | Plural |
|---|---|
| knut | knuts |
Traducciones
|
Sueco
| knut | |
| pronunciación (AFI) | [ˈknʉːt] |
Etimología 1
Del protogermánico.
Sustantivo
| Singular | Plural | |||
|---|---|---|---|---|
| Indefinido | Definido | Indefinido | Definido | |
| Nominativo | knut | knuten | knutar | knutarna |
| Genitivo | knuts | knutens | knutars | knutarnas |
Compuestos
- dubbelknut
- hårknut
Locuciones
- inpå knutarna
Referencias y notas
Este artículo ha sido escrito por Wiktionary. El texto está disponible bajo la licencia Creative Commons - Atribución - CompartirIgual. Pueden aplicarse cláusulas adicionales a los archivos multimedia.