inferus
Latín
īnferus | |
clásico (AFI) | [ˈĩː.fɛ.rʊs] [ˈɪn.fɛ.rʊs] |
rima | in.fe.rus |
Etimología
Del protoitálico *enþero-, y este del protoindoeuropeo *ndʰero-.[1] Compárese el galo anderon ([gen.pl.] "dioses del inframundo"?), el sánscrito ádhara ("más abajo"), el avéstico clásico aδara ("más abajo") y aδairi ("abajo"); el gótico 𐌿𐌽𐌳𐌰𐍂 (undar "debajo de") y el alemán antiguo untar ("debajo de").[1]
Adjetivo
1.ª y 2.ª declinación (-us, -a, -um) | ||||||
Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
Masculino | Femenino | Neutro | Masculino | Femenino | Neutro | |
Nominativo | īnferus | īnfera | īnferum | īnferī | īnferae | īnfera |
Vocativo | īnfere | īnfera | īnferum | īnferī | īnferae | īnfera |
Acusativo | īnferum | īnferam | īnferum | īnferōs | īnferās | īnfera |
Genitivo | īnferī | īnferae | īnferī | īnferōrum | īnferārum | īnferōrum |
Dativo | īnferō | īnferae | īnferō | īnferīs | īnferīs | īnferīs |
Ablativo | īnferō | īnferā | īnferō | īnferīs | īnferīs | īnferīs |
nota: superlativo irregular |
Referencias y notas
- de Vaan, Michiel (2008) Etymological Dictionary of Latin and the Other Italic Languages. Leiden: Brill, p. 302/303. ISBN 978-90-04-16797-1
Este artículo ha sido escrito por Wiktionary. El texto está disponible bajo la licencia Creative Commons - Atribución - CompartirIgual. Pueden aplicarse cláusulas adicionales a los archivos multimedia.