greann
Irlandés
greann | |
pronunciación | falta agregar |
Etimología 1
Del irlandés medio grenn, del irlandés antiguo grinde. Compárese el gaélico escocés grinn ("bonito").
Sustantivo masculino
flexión indefinida | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Caso | Singular | |||||||||
Nominativo | greann | |||||||||
Vocativo | a ghrinn | |||||||||
Genitivo | grinn | |||||||||
Dativo | greann | |||||||||
flexión definida | ||||||||||
Nominativo | an greann | |||||||||
Genitivo | an ghrinn | |||||||||
Dativo | leis an ngreann don ghreann | |||||||||
mutación inicial | ||||||||||
|
- 1
- Humor, buen humor.
- 2
- Comedia.
- Ejemplo:
Stad do chuid déanamh grinn agus magaidh ormsa.An rí nach raibh le fáil bháis. 1896.
Etimología 2
Del irlandés antiguo grend ("barba"), del protocéltico *grendâ-, del protoindoeuropeo *ghrān-.[1] Compárese el islandés grön ("bigote; barba"), el alemán Granne ("barba, filamento"), el occitano grent, grenon ("bigote") y el español greña.[2]
Sustantivo masculino
flexión indefinida | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Caso | Singular | |||||||||
Nominativo | greann | |||||||||
Vocativo | a ghrinn | |||||||||
Genitivo | grinn | |||||||||
Dativo | greann | |||||||||
flexión definida | ||||||||||
Nominativo | an greann | |||||||||
Genitivo | an ghrinn | |||||||||
Dativo | leis an ngreann don ghreann | |||||||||
mutación inicial | ||||||||||
|
Referencias y notas
- The Indo-European database, compilada por S. L. Nikolayev
- MacBain, Alexander (1911). An Etymological Dictionary of the Gaelic Language, 2.ª ed., Stirling: E. MacKay.
Este artículo ha sido escrito por Wiktionary. El texto está disponible bajo la licencia Creative Commons - Atribución - CompartirIgual. Pueden aplicarse cláusulas adicionales a los archivos multimedia.