geminare
Español
geminare | |
pronunciación (AFI) | [xe.miˈna.ɾe] |
silabación | ge-mi-na-re |
acentuación | llana |
longitud silábica | tetrasílaba |
parónimos | geminara |
rima | a.ɾe |
Forma verbal
- 1
- Primera persona del singular (yo) del futuro de subjuntivo de geminar.
- Uso: anticuado.
- 2
- Tercera persona del singular (ella, él, ello; usted, 2.ª persona) del futuro de subjuntivo de geminar.
- Uso: anticuado.
Italiano
geminare | |
pronunciación (AFI) | /d͡ʒe.miˈna.re/ |
silabación | ge-mi-na-re |
acentuación | llana |
longitud silábica | tetrasílaba |
rima | a.re |
Etimología
Del latín gemināre ("duplicar").[1]
Conjugación
Conjugación
Formas impersonales | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Simples | Compuestas | ||||||
Infinitivo | gemin | avere gemin | |||||
Gerundio | gemin | avendo gemin | |||||
Participio presente | geminente | ||||||
Participio pasado | gemin | ||||||
Formas personales | |||||||
número | singular | plural | |||||
persona | primera | segunda | tercera | primera | segunda | tercera | |
Modo indicativo | io | tu | lui / lei Lei* |
noi | voi | loro Loro* | |
Tiempos simples | Presente | gemino | gemini | gemine | geminiamo | geminite | geminono |
Pretérito imperfecto | geminivo | geminivi | geminiva | geminivamo | geminivate | geminivano | |
Pretérito perfecto simple | geminii / geminetti | geministi | geminì / geminette | geminimmo | geministe | geminirono / geminettero | |
Futuro simple | geminrò | geminrai | geminrà | geminremo | geminrete | geminranno | |
Tiempos compuestos |
Pretérito perfecto compuesto | ho gemin | hai gemin | ha gemin | abbiamo gemino | avete gemino | hanno gemino |
Pretérito pluscuamperfecto | avevo gemin | avevi gemin | aveva gemin | avevamo gemino | avevate gemino | avevano gemino | |
Pretérito anterior | ebbi gemin | avesti gemin | ebbe gemin | avemmo gemino | aveste gemino | ebbero gemino | |
Futuro perfecto | avrò gemin | avrai gemin | avrà gemin | avremo gemino | avrete gemino | avranno gemino | |
Modo condicional | io | tu | lui / lei Lei* |
noi | voi | loro Loro* | |
Imperfecto | geminirei | geminiresti | geminirebbe | geminiremmo | geminireste | geminirebbero | |
Perfecto | avrei gemin | avresti gemin | avrebbe gemin | avremmo gemino | avreste gemino | avrebbero gemino | |
Modo subjuntivo | io | tu | lui / lei Lei* |
noi | voi | loro Loro* | |
Tiempos simples |
Presente | gemina | gemina | gemina | geminiamo | geminiate | geminano |
Pretérito imperfecto | geminissi | geminissi | geminisse | geminissimo | geministe | geminissero | |
Tiempos compuestos | Pretérito prefecto | abbia gemin | abbia gemin | abbia gemin | abbiamo gemino | abbiate gemino | abbiano gemino |
Pretérito pluscuamperfecto | avessi gemin | avessi gemin | avesse gemin | avessimo gemino | aveste gemino | avessero gemino | |
Modo imperativo | — | tu | lui / lei Lei* |
noi | voi | loro Loro* | |
Presente | — | gemini | gemina | geminiamo | geminite | geminano | |
Futuro | — | geminrai | geminrà | geminremo | geminrete | geminranno |
*: Uso formal
Información adicional
- Anagramas: geminerà, magnerei, mangerei, mangerie.
Latín
gemināre | |
clásico (AFI) | [ɡɛˈmɪnärɛ] |
eclesiástico (AFI) | [d͡ʒeˈmiːnäre] |
rima | i.na.re |
Forma verbal
- 1
- Infinitivo presente activo de geminō.
- 2
- Segunda persona del singular (tu) del presente pasivo de indicativo de geminō.
- 3
- Segunda persona del singular (tu) del presente pasivo del imperativo de geminō.
Referencias y notas
- VV. AA. (online). «geminare», Vocabolario Treccani. Roma: Istituto dell'Enciclopedia Italiana.
Este artículo ha sido escrito por Wiktionary. El texto está disponible bajo la licencia Creative Commons - Atribución - CompartirIgual. Pueden aplicarse cláusulas adicionales a los archivos multimedia.